Bir dilber iner dağlardan,
entarisi papatyalardan,
akarsuyun kıvrımları teninde,
ve suyun rengi var gözlerinde,
bir dilber iner gökten zembille.

Ne mecnun ne de Ferhat,
anlayamaz senin aşkını dilber,
sen buraların kızlarından değilsin,
kanımca sönük kalır yanında,
leyla ile şirinin güzelliği.

şarkılar,türküler ve şiirler,
mübalağa kalır senin yanıda.
kutsal kitaplar yazmalı seni,
bir peygamber aşkıyla.

dünya gözleri göremez seni dilber,
ölüme yatmalı tüm bedenler.
çarmıha gerilmeli aşkından,
tövbekar olmalı bütün ruhlar,
dünya gözleri göremez seni.

Tanrım bu ne iş,bu ne cilve,
boynunda yakuttan bir gerdanlık,
ayağında gümüş bir halhal,
görenler bayılır şehvetinden seni,
kim bu işveli kadın acep,
dervişleri bile azdıran dilber.

bir elinde şarap,diğerinde meze,
ateşli bir geceye girer gibi taze,
özele hazırlanmış yastıkla çarşaflar,
kuş tüyü yataklar üzerinde.

sen bütün kadınların efendisi dilber,
doğanın bakira kızı meryem,
kutsal aşkların dilberi ay şen,
huriler gibi karşılarsın cennetinde,
aşkından ölen şehitleri.

Sen ey sevgili,ey dilber,
utanma sen hiç,
ne aşkından ne de şehvetinden,
incir yaprakları olmaz bahane,
cennette sensin cehennemde,
çıplak doğduk çıplak öleceğiz yegane.

01,09,02/fındıkzade-ist- Bilal özbay