Gecenin Şövalyesi

Gündüzleri dövüşemem sen’le

Hani dövüşsem de kazanamam

Güçlüsün bakışlarınla,

Saklayamam kurşunlarımı

Ve dahası tanıyacaklar beni

Gülecekler belki de kargalar

Mazeret değil benimkisi

Dövüşemem gündüzleri sen’le

Sabırla beklerim ama geceyi

Gözlerindeki mavi saklanır  

Toplayamazsan bulutları

Nafile kalır yıldırımların

Sarı odalarda gizlenmem

Erkek gibi çıkarım sokaklara

Her yerde ben

Aynalı martinim de belimde

Yirmi dokuz kurşun

Yirmi bir tel saça gebe

Saçmalar(ım)

Nişan almadan sıkarım gök yüzün’e

Delik deşik olur gece sen’le

Ayın on dördü düşer bir kuyunun içine

Kan süzülür saçlarından beline

Şafakla ölürse gece

Tan vaktidir gülüm

Gündüzleri dövüşemem sen’le

Bilal ÖZBAY