uzaktım sana yazdığım bu sayfalara,
ellerim yavaşlamış sanki,sayfalar tozlanmış,
grip salgınından arta kalan bir yorgunluk gibi,
kırgın ve halsiz düşüncelerim.
bakakalıyorum dilinin ahengine,
sırrımı yitirdim ellerimden uzak kaldığım yerlerde.

Yaz gelmiş, fark edemedim,ben hastaydım,
bahardan kalan duygularım gibi melankoli halim,
kaya gibi sertti sırtımdaki alçılar,
evim bir hücreden farksızdı,gardiyan misali yalnızlıklar,
sen hep oralarda bir uzak bir yakın,
sırrımı yitirdim ellerimden uzak kaldığım yerlerde.

Nasıl derler bilirsin sen de,
sağlık olsundu tek tesellimiz, tutunduğumuz adreslerde,
dolaş dur bir odada,bir balkonda çaresiz,
zamandı yitirilen kavram boş kalan kollarımda,
bensiz de dönüyormuş dünya,günüz ve gece,
sırrımı yitirdim ellerimden uzak kaldığım yerlerde

Bilal Özbay