Muska
Bir yalnızlık ki muskaya
okunmuş boynumda
Yağlı bir ilmek gibi
düğümleniyor sensizlik
Ayaklarımda iskemlenin
sendeleyişi
Kurtarıyorum
kalabalıklardan kendimi
En acımasız sanatkârdın
giderken
Bir portremi düştün yağlı
boyaya
Gözlerimde ölüm sessizliği
Saçlarımda kalan kutsal
aklar
Yedi gündü rahminde
geçirdiğim
Yedi gece
Âdetin kadar kırmızı,
kırmızı kadar kan
Durmuyorsun inadına
Akıyorsun damarlarımdan
İnce bir hastalık işte bu
Bana kan kusturan
Bilal özbay
|