Saatler durmuş ne zamandır bilmem
kuracak dermanım kalmamış
uyanıp da günaydın diyeceğim insanlar
apar topar gideceğim bir işim yok henüz
geceler uzaktır karanlıkta her ışığa
saatler durmuş ne zamandır

Yelkovanın adresi şaşmış heyhat
kendini zehirleyen akrep çaresiz
sensiz geçen zamanın kaydı yok
bir baykuş öter karanlıkta hu hu
yalnızlıkta yataktır gece insana
sabaha çıkmak intihardır şafakta.

Yol benim yordam benim
Aşkı sinesine çekmiş kaderim
trafikte lambalar kırmızı
hayat durmuş, zamansa beklemede kıyameti
geri dönüşü yok sözlerin ölüm gibi
kızıyorum şimdi kendime
şu zamansız duran saatlere.

Sabah akşam ne fark eder
düşmüşüm içine kendi kuyumun
kamış tren kurumuş toprak
dalında sararan yaprak düşmelerde
mevsimler sonbahar türküleri söyler
sabah olmuş akşam olmuş ne fark eder

Aş durur iş durur ve durur hayat
durgundur yalnızlıkta bile su,
zamandır yaşamda tek düşman saçlarıma
gerisinde kalmışım her mutluluğun
aşk durmuş,iş durmuş ve durmuş hayat
saatler kurmuş bende pusu.

Bilal özbay