Hey...

Şehrin soluk benizli çocuğu,

Nereye,kime bakıyorsun öyle,

Hala farkında değil misin,

Senden başka kimse yok bu şehirde.

Hey...

Şehrin soluk benizli çocuğu,

Sen mezarlıklarda mısın hala,

Gördüklerin hayaletlerdir geçmişinden,

Seni öldüren,yaralayan,

Bak

Ölüler bile hortladı korkusundan,

Artık çıkma vaktidir kara topraktan.

Sen

Şehrin soluk benizli çocuğu,

Kaldır başını dik tut,

Utanma ne kadınlardan ne dostlardan,

bir sevda türküsüdür yaralı yüreğin,

kanayan,yırtılan,inadına kandırılan,

sen yine de dik tut başını,

sarıl kendine korkmadan...

9 ekim /2001/istanbul

Bilal Özbay