Yaprağın İntiharı

Düştü işte daldaki son yaprak,

Sarımtırak bir yüzü varken dalında,

Rüzgarın kollarında yapılan son dans

En tepe noktadan bir intihar

Kara toprak.

Karıncaların gıdıklaması komik

Doğuran ananın karnındaki cenin

Ölüme doğan çocuk, Yağmur ıslak

hastalıktan kapılan nem

Can son ışıkla çıkan meze

Böceklerin çilingir sofrasında

Toprağa giren beden çürük

Candan çıkan yeni canlar

Ölüm yok

Sadece soğuk, sadece sensizlik

Ürpermelerden kalan kasılmalar

Ve can çekişler

Ölüm kış gibi soğuk

Alışırsın korkma ama

Yokluk varlığın kadar masum

Günahlarından korkma,

Merhametten ümit varol

Yeni baharlar gelince

Doğmaz mı topraktan

Kızlığın gibi kırmızı gelincikler 

Al al çıkmaz mı yüksek tepelere

Kan gibi can vermez mi canıma

Gelin güvey olmaz mı bahçeme

Yeşerir işte yeniden daldaki yapraklar

Kasırgalar da vursa tutunur bir kalbe

Kökleri aşkından sulanan o gökçe ağaç

Yediveren güllere tutsak.